Şanzıman aşkı…
Yağmur’un ZF şanzıman haberini okuyunca, emin olun çok sevindim…
Yıllardır görmediğim bir dostumu görmüşçesine sevindim hem de…
Diyeceksiniz ki, ya insan şanzıman haberine sevinir mi? Canlı mı bu?
Emin olun öyle değil bu konu.
Bu sporu yürekten sevenin gönlünde birkaç ses vardır ki…
Hiç bir ses onun yerini tutamaz.
Birincisi Weber..
İkincisi ZF şanzıman..
Üçüncüsü header’li eksoz sesi…
Fakaat…
Weber’e değer katan, eksoz’a anlam veren tek etken, şanzımandır.
Ama, close ratio dediğimiz ZF şanzıman.
Şanzıman dişli oranları ile bir otomobil şahsiyet kazanır.
Tabi kullanan kişi de.
Çok şükür ki bu nadir inceliğe ermiş kişilerdenim.
Ölsem de gam yemem.
Vaktiyle, ama epeyi önce…
Kalkandelenli kardeşlerin iki yıl uğraşarak hazırladıkları…
Mk II Cosworth Escort’u binbir zorluklar içinde almış biriyim.
Makinenin contası yanık olduğu için çok dert çektim.
İçi gazlı olan conta bir tek Amerika’da vardı. Getirtemedim.
Bir de üstüne aks kestim mi?..
Son olarak da Weber kendi civatasını yutmaz mı?..
Hem de motor çalışırken.
Orada Gr.4’ümü kilitledim ve 1. Boğaz Köprüsüne taksi tuttum.
Gidip köprüden atlayacaktım.
Neyse ki asfalt çalışması vardı ve biz köprüye ulaşamadık!
Kös kös savruldum Kadıköy’ün kaldırımlarına.
Anılar buraya kadar acı olmasına acı da…
Bu müthiş yürüyen Escort’umda bir de ZF vardı.
İşte onu unutamam.
Zaten şanzıman aşkı değil miydi beni baştan çıkaran.
Her sürüşümde ağlayan şanzımanım beni büyülerdi.
Türkiye’deki tek Gr.4 Escort idi ama, Renç’ten onay alamamış bir araçtı.
Yürümesine iyi yürüyordu ama teknik kapasitesi ralli için yetersizdi.
O güzelim otomobil, uzun süre yattı ve masrafından bıkıp sattığım gün…
Kuş gibi hafifledim.
Artı hürdüm…
Aradan bir ömür geçti.
Geriye kalan…
0-100 km/s. akselere de 5 saniye zaman…
Bir de 5 ileri ZF şanzıman…
…………………………………….
Aşk bu olsa gerek?
Alem adamsın ya Hızır.