Azmi

150302-azmi-demirel

Daha 50?sinde değil..
Ama, İTÜ?de ?hoca?..
Elektrik Mühendisi..
Sporcu.. Ve de, ?Rallici?..
Lider; öğrencileri ile bir ?takım?..
Sporda, okulda, hayatta..
Barışık, başarılı ve mutlu.
Bir gün, garajında çalışırken..
Ansızın, habersizce ve haince..
Geliverdi, her şey üst üste..
Tansiyon fırladı, beyni zorladı..
Sonrası, filmlerdeki gibi;
?Düz bir çizgi?, O?nun için.
Hiçbir anlam ifade etmeyen!
Geçen zaman, gün, hafta, ay olmuş, hissetmedi.
En yakınındakiler saydı günleri, kahırları.
Altı ay hastane, yoğun bakım..
Sonrası evde, anne bakım..
Azmi Demirel, sporun amatör emektarlarından..
Corsa?larını kendi garajında söktü taktı..
Face?de bilgilerini paylaştı, hocalık gösterdi..
Sempatik, doğrucu, dosta dost.
Kayıp olan zaman, onun için çok anlamsız.
Bilmiyor, beyni o bölümü açmıyor.
Hala, hafızasında kapalı kutuları var elbet, fakat..
Umduğumdan iyi ve toparlamış gördüm kendisini.
Azmi hocamla felekten 2 saat çaldık.
Benim O?nu görme, O?nun ise dertleşme arzularımız kabardı..
Bir saat ile başlayan randevuyu 3 saate taşıdık, anlamadan..
Açıkçası, yanına giderken, nasıl bulacağım konusunda tedirgindim..
Önceki benzer vaka?lar geldi nedense aklıma..
Azmi hocamı da benzer görmek durumlarda üzecekti beni, ama..
Şaşırttı beni, yine, her zamanki muzipliği ile.
Elbet, güçte kuvvette, hafızada zorlamalar var..
Fakat ?görecede? çok iyi durumda.
Yürüyor, konuşuyor, yiyor içiyor, espriler yapıyor.
Hayatın kendisine attığı çalımı alt etmiş etmesine de..
Takıntısı farklı; ?terk? edilmesini hazmedemiyor bir türlü.
Ki, kendisine desteğinin en çok lazım olduğunu düşündüğü bu anlarında..
Terk edilmek, ölümden dönmekten daha zor geliyor, nedense..
Bence, onu da atlatacak Azmi hocam, değil mi badirenin büyüğünü aşmış..
Hayata, anacığına, dünyaya geri dönmüş, zamanla diğer acıları da dinecek..
Hafızanın kapalı bölümleri de açılacak, yine zehir gibi Azmi hocam olacak.
Kendisi ile tam iki saat konuştuk dedim ya, yarım saat te kayıt aldık.
Yaşadıklarını, o anlarını, sonrasını ve geleceğini anlattı..
Ralli Dünyası?nın yeni sayısında, zımba gibi bir söyleşi daha can buldu.
Hocam, ayrılırken, bir de istekte bulundu, benden..
Cem?i ziyaretimde kendisini de götürmemi istedi.
Elbet, ?başımın üstüne? dedim, anında..
Tabi, önce Hale hanımdan izin alarak, tez zamanda inşallah..
Deriz ya, üç beş yüz kişiden ibaret, camia dediğimiz bu topluluk..
Dedim ya çok kez, vefa’yı sadece semt adı olarak biliyorlar.
Yazdım, ama kimseden tık yok, utanma ise hak getire.
Lisansı bir sporcusu ölümden dönmüş, hayata sarılmış sıkı sıkı..
Bir tek kişi aramaz mı birader, federasyon denilen tuhaf yapıdan?
Yarın, olur ya, hocam yeniden geçerse direksiyon başına..
Çıkmak isterse parkurlara, emin olun çoğu arar..
Ama, ?yarışmacı lisans parasını hatırlatmak? adına..
Öylesine kokmuş ve kokuşmuş bir düzen bu.
Alın, başınıza çalın.