İlla, ölmek mi gerek?

Daha önce de birçok kez yazdım;
?Vefa? bunlar için sadece semt adı.
Duygusuz, samimiyetten yoksunlar.
Kendi dünyalarına gömülüler..
Sadece kendileri için varlar.
Diğerleri, onlar için sadece ?tefarruat?.
?Var? veya ?yok? olmaları, kıymetsiz.
Resmi sitelerindeki onlarca haber..
Ya kendi bültenleri veya..
Kulüplerin gönderdikleri.
En yetkili ağız, ne demişti bir yazısında;
?Yazın, çekin, gönderin.?
?Dükkan sizin? tadında bir istemdi bu.
Federal vitrinde yer alma duygusu, coşturdu haliyle..
Oyunlar, mahalliler, yarışlar.. Ha;
Bir de, vefat haberleri!
Sporcusu, yöneticisi hatta yakınları..
Bir ara, adeta vefat habercisi olmuştu ekranları.
Elbette, vefat eden ?bizden? birileri..
Hatta, ?bizden birilerinin birileri? olunca..
Bunu duyurmak görev, sevap..
Ki, benim takılmam buna değil.
Bakıyorum da, ekranlarına haber olmak için..
Ya, bülten olmak gerek..
Ya da, -Allah korusun ama- vefat etmek!
Ama her vefat haberini de yayınlarlar mı bilinmez.
Vefatlara verdikleri değerin, onda birini sağ kalanlara göstermiyorlar.
Hastalansa da, kaza da geçirse, direkten de dönse fark etmez.
?Geçmiş olsun? demek, iki satır açıklama yayınlamak, onlara ‘zul’.
Yirmi gündür, tek satır haber girmediler..
Tek satır, ‘geçmiş olsun’ dilemediler!
Her nasılsa, kupa töreninde zikredildi adı ve..
Yarım elma hesabı, ?geçmiş olsun? denildi, o da sunucu ağzıyla.
Kişi, 30 yıldır otomobil sporlarının tam merkezinde..
Önce yarışçıydı, yıllar sonra yine yarışçı oldu..
Garaj kurdu, takım kurdu, ekipler yarıştırdı.
Hatta, son iki yıl takımlarda ilk 3?e girdiler.
Fakat, bu kadar merkezde bir isim olan..
Cem Acar, ?resmen ölümden döndü?, yirmi gün hastanede yoğunda yattı..
Dün (Cuma) taburcu edildi ama daha önünde uzun bir tedavi zamanı var.
Resmiyette tek satır bir haber, tek satır bir geçmiş olsun dileği hak getire.
Neden? Bu haber(ler)i sadece ajans yapıyor diye mi?
Ajans, vefatı da, hastalığı da, kazayı da, yolsuzluğu da..
Haber değeri taşıyan her şeyi haber yapıyor.
Peki, sisteminizin en büyük oyuncularından biri olan Cem Acar..
Ölümden döndü, sağlığı hala riskli, neden bir tek haber dahi olamadı?
Acaba, biriniz gidip te hastanede ziyaret etti mi?
Ailesine, lafla da olsa, ‘bir ihtiyacınız var mı?’ diye soruldu mu?
İnsana yaşarken değer vermek, bu kadar zor mu sizde?
Ekranınızda görünmesi için, -maazallah- ölmesi mi gerekirdi?
Ancak, o zaman mı haber edecektiniz camianıza?
Sadece Cem Acar mı?..
Birkaç ay önce, Azmi Demirel de, benzer felaketten kıl payı sıyrıldı.
Ölümden döndü, yoğunlarda direndi, evinde hala direniyor.
Tek bir satır çıkmış mıydı sizde haberi? Geçmiş olsun dileği?
Bir yıldan fazla oldu, Bursalı Burhan Anayurt ta keza..
O da adeta ölümden sıyırdı, çok uğraştı, çok çekti.
Ama hayata asıldı, sevdiklerinden kopmadı.
O da bir haber olamadı, tek bir iyi dilek alamadı.
Bunlar, bir çırpıda ilk akla gelenler.
Hep üçü de sizin lisanslı sporcunuzdu.
Ama, diğer taraftan; vefat eden, sporcusu..
Vefat eden, yöneticinin babası, akrabası..
Hepsine Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun.
Hepsi de ekranlarınızdan anonslandı. İyi de oldu.
Bilmeyen, duymayan kalmadı, cenazelerine gidenler arttı.
İnşallah devamı sık gelmez ama, doğmak kadar ölmek de var.
Allah herkesin gecinden versin fakat..
Ekranınızda vefatlara verdiğiniz önemin 10?da 1?ini..
Ölümden dönen, teğet geçen, kıl payı hayata asılanlara..
Sporcun, yöneticin, kısaca ‘camiam’ dediğin kitlenin insanlarına..
Esirgemeyin! İlgi, dua, destek, en çok da onlara lazım.
Bunu ben yazdım diye çevirmeyin kafanızı hemen..
Koyun başınızı önünüze, biraz düşünün.
Hepimiz insanız.. Sağlık kadar hastalık ta var hayatta.
Piyangonun kime vuracağı belli olmaz.
Belki de siz! Yarın, size ‘geçmiş olsun’ deme gereği hasıl olur.
Bu yüzden, camianızın insanlarına sadece vefatlarında değil..
Hastalıklarında da sahip çıktığınızı gösterin.
Yeter ki siz bu misyonu edinin, benden size söz;
Ajansta, aynı haberleri yapmakta bir adım geri duracağız.
Camia, hepimizin. Aynı gemideyiz, yüz yüzeyiz.
Tabii, bakacak yüzünüz varsa, yüz bıraktıysanız.
Her şey için çok geç değildir.
Bir yerden başlamak ta meziyettir.
Demedi, demeyin.