Üç adam, üç hayal!

Bu hafta sonu hayal gibi bir olay yaşadık, camia olarak.
Tüm camia aynı saatte televizyonun başına geçtik..
Bir sporcumuzun yarışını izledik.
Yiğit Timur, Halid Avdagiç’in ürettiği, Serkan Duru’nun ?yürüttüğü? bir otomobilin direksiyonuna geçti.
Dünya Rallikros Şampiyonası’nda yarıştı…
En son FIFA dünya kupasında heyecanlanmıştım bu kadar.
Allahtan yarış uzun sürmüyor… Kaldıramayabilirdim o heyecanı.
Benim içimden geçen yarı finaldi. Yarı final beni tatmin edecekti.
O fazlasını yaptı, finale kaldı.
Final yarışında gelen dördüncülük, göğsü gururla kabarmış bir camia…
Yalnız bendeki ?gurur? hafif buruk…
Nasıl tarif etsem bilmem, ?yarım? bir gurur gibi sanki…
Yanlış anlaşılma olmasın..
.Yiğit’in klasmandaki yeriyle alakası yok bunun, ?gurur? kavramıyla alakalı bu…
Kendimde gurur duyacak hakkı bulamamamdan kaynaklı…
Gurur değişik bir duygu.
Ya kendiyle gurur duyar insan..
Ya da gurur duyulacak işi icra edene katkısından destek alıp gurur duyar.
Misal baba oğluyla gurur duyar, onu yetiştiren adam olmaktan kaynaklı.
Anne gurur duyar, onu dünyaya getiren, büyüten kişi olmaktan kaynaklı.
Kardeşi gurur duyar…
Eşi gurur duyar…
Canı sıkkınken oturup iki tek attığı arkadaşı bile gurur duyar…
?Gurur? biraz emek vermiş olmayı gerektirir gibi geliyor bana, çok öyle bedavadan gurur duymamak lazım sanki…
O yüzden benim gururum biraz yarım…
Gururlanmayı en çok hakedenler, bizleri Pazar günü televizyonlara kilitleyenlerdi.
Bizi hafta sonu televizyona kilitleyen üç adamdı. Üç hayalperest adam…
Bu ülkede yarış otomobili imal edip, onu dünyaya pazarlayabileceği hayaline kapılmış adam, Halid Avdagiç…
Dünyanın her yerinde, her otomobili yürütürüm hayaline kapılmış adam, Serkan Duru…
Kimseyi takmam, altıma makinayı verin ben yürürüm, hakkını da veririm hayaline kapılmış adam, Yiğit Timur…
Bu kadar ?saçma? hayallerin peşine düşmüş 3 adam…
Pazar günü televizyonda, hepimiz o ?saçma? 3 hayali izledik işte…
Hayal gibiydi değil mi?..
Türkiye’de olmayan bir branşta, Türkiye’de yarışmayan bir otomobille yarıştı Yiğit.
Benim bir katkım olmadı bu hayale…
İşte o yüzden yarım gururum…
Tam olarak mutluyum, pek çok mesudum ama ?yarım? gururluyum…
Gururumun tek tutar yanı, aynı camiaya hizmet ediyor oluşum, o kadar…
O üç adamın orada olmasına kimin katkısı olduysa sonuna kadar gururlansınlar…
Serkan Duru, Halid Avdagiç, Yiğit Timur, sonuna kadar gururlanın; hakettiniz…
Ben teşekkür edip, bekleyeceğim..
?Tam? gururlanabilmek için ne yapabilirim, diye kendime soracağım…
Çok teşekkürler Yiğit!
Çok teşekkürler Serkan ağabey!
Çok teşekkürler Halid ağabey!
İyi ki varsınız.
Hepinize mutluluklar dilerim.